Wat zijn moeilijk te bewerken materialen?

Moeilijk te bewerken materialen zijn materialen met een slechte draai- en freesbewerkbaarheid. De prestaties van dit materiaal zijn groter of kleiner dan de indicatoren (HB> 250, σb> 1000 MPa, D> 30%, ok> 100 MPa, K <41.8 W / mk) een of meer, zijn allemaal moeilijk te snijden materialen. Het kan ook worden gemeten aan de hand van verschijnselen tijdens het snijproces (snijkracht, snijdende hitte, gereedschapsslijtage en gereedschapsduurzaamheid, verwerkte oppervlaktekwaliteit en spaanbeheersing, enz.).

1. De fysieke eigenschappen van het materiaal:
1) Thermische geleidbaarheid K: De toegestane Vc van materialen met een hoge thermische geleidbaarheid is hoger. Zoals het snijden van Vc van de volgende materialen met hardmetalen gereedschappen:
Koolstofstaal K=48,2~50,2 W/m?k Vc=100~150 m/min
Legering voor hoge temperaturen K=8,4~16,7 W/m?k Vc= 7~60 m/min
Titaniumlegering K=6,3~9,6 W/m?k Vc= 15~50 m/min
2) Lineaire uitzettingscoëfficiënt α: Beïnvloedt de mate van thermische uitzetting en samentrekking van het materiaal en beïnvloedt de verwerkingsnauwkeurigheid.

Vergelijkingstabel van moeilijk te bewerken materialen

2. De chemische samenstelling van het materiaal:
De chemische samenstelling en verhouding van materialen zijn de fundamentele factoren die de mechanische eigenschappen beïnvloeden, fysieke eigenschappen, Prestaties van warmtebehandeling, metallografische structuur en bewerkbaarheid van materialen. Zoals:
C: Naarmate het koolstofgehalte van een materiaal toeneemt, de hardheid en sterkte nemen toe.
In: Ni kan de hittebestendigheid van het materiaal verbeteren, maar het vermindert de thermische geleidbaarheid van het materiaal aanzienlijk; Wanneer Ni>8%, Er ontstaat austenitisch staal, waardoor het werk ernstig wordt verhard.
V: Naarmate de inhoud toeneemt, de slijpprestaties van het materiaal worden slechter.
ma: Het kan de sterkte en taaiheid van het materiaal verbeteren, maar de thermische geleidbaarheid van het materiaal neemt af.
W: Het kan de thermische sterkte en sterkte bij hoge temperaturen van het materiaal en de hardheid en sterkte bij kamertemperatuur verbeteren. Maar het zal de thermische geleidbaarheid van het materiaal aanzienlijk verminderen.
Mn: Het kan de hardheid en sterkte van het materiaal vergroten en de taaiheid van het materiaal verminderen. Wanneer Mn>1.5%, de bewerkbaarheid van het materiaal gaat achteruit.
En: Het kan de thermische geleidbaarheid van het materiaal verminderen.
Van: Titanium is een element dat gemakkelijk carbiden vormt, en de bewerkbaarheid ervan is ook slecht.
Er zijn Cr, O, S, P, N, Pb, Cu, Al en andere elementen die de bewerkbaarheid van het materiaal beïnvloeden.

3. Mechanische eigenschappen van materialen:
1) Hardheid en sterkte: Het materiaal heeft een matige hardheid en sterkte, en de bewerkbaarheid ervan is relatief goed. Hoe hoger de hardheid en sterkte, hoe slechter de bewerkbaarheid. Zoals normaliseren 45 staal: HB200, σb 640 MPa;
Uitgeblust 45 staal: HRC45, σb 2100~2600 MPa. Er zijn ook fijne onzuiverheden in de structuur van metalen materialen die de bewerkbaarheid van het materiaal beïnvloeden, zoals A1203, Si02, Ti02 enzovoort. Hun microhardheid is hoog, wat mechanische slijtage aan de snijgereedschappen veroorzaakt; hun bewerkbaarheid wordt ook verslechterd.
2) Taaiheid αk en plasticiteit δ: Voor materialen met hoge taaiheid en plasticiteit, het verzet, de vervorming en de hitte die tijdens het snijden worden gegenereerd, zijn groot, en hun bewerkbaarheid is ook slecht.
3) Elasticiteitsmodulus E: Het is een indicator voor de stijfheid van het materiaal. Een grote elastische modulus betekent dat het materiaal niet gemakkelijk elastisch kan vervormen onder invloed van externe krachten. Echter, het materiaal met een kleine elastische modulus heeft een groot elastisch herstel tijdens het snijproces, en de gereedschapswrijving is groot, en het snijden is ook moeilijk. Zoals zacht rubber E==2~4MP; 45 staal E=200000 MPa: Mo materiaal E=500000 MPa.

4. De metallografische structuur van het materiaal:
1) Ferriet: Het heeft een zeer lage hardheid en sterkte (HB50~90, σb =190~250 MPa), hoge plasticiteit en taaiheid (δ=40~50%), en het is gemakkelijk om snijkantsopbouw te produceren tijdens het snijden. De bewerkbaarheid is slecht.
2) Perliet: Bolvormig perliet heeft een goede bewerkbaarheid. (Bijvoorbeeld. 45 staal)
3) Cementiet: hoge hardheid (HRC66-70), maar zeer broos (αk=30-35 MPa), door de stijging van Fc, het is gemakkelijk te versnipperen en maakt het snijden moeilijk.
4) Austeniet: de hardheid is niet hoog (ongeveer HB200), maar de plasticiteit en taaiheid zijn hoog, de oppervlakteverharding en het koudlassen van spanen en gereedschappen zijn ernstig, en de bewerkbaarheid is slecht. Zoals 1Cr18Ni9Ti, legeringen op hoge temperatuur, enz.
5) Martensiet: Gehard staal behoort tot dit type metallografische structuur. Het heeft een hoge hardheid en hoge brosheid, en de relatieve bewerkbaarheid ervan is 1/3 naar 1/10 van dat van 45 staal.